ปานรักเนปาลี

เด็กหนุ่มในลุคเสื้อยืดสีน้ำเงิน นั่งอยู่หน้าคอมออกแบบหน้าเว็บไซต์ สายตาไม่จดจ้องไปไหน ให้กับออฟฟิศเล็ก ๆ แห่งนี้ เพื่อเป็นเว็บไซต์เปิดรับจองห้องตัวใหม่แทนเว็บไซต์ตัวเก่า

“เสร็จเรียบร้อยแล้วครับ” ชายหนุ่มหันเก้าอี้มาบอกพนักงานหญิงสามคน ที่อยู่ด้านหลังของตน

“ไหนดูสิ? ว้าว! สวยงามมาก” อรชุมา ผู้จัดการหญิงวัยกลางคน ของออฟฟิศแห่งนี้กล่าวชื่นชมเขา เดินเข้ามาดูหน้าเว็บไซต์อันใหม่ที่เปิดให้บริการในเร็ววันนี้

“ถ้าเกิดมีปัญหาอะไรติดต่อมาได้เลยนะครับ”

“จ้า ขอบใจนะ”

มีปานเทพก็ดีเหมือนกัน ไม่ต้องไปเสียเงินไปจ้างใครมาทำให้ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ใช่นักออกแบบมืออาชีพก็ตาม

สวมเสื้อแจ็คเก็ตหนังคอสูทสีดำคู่ใจ ก่อนจะยื่นมือไปจับลูกบิดเปิดประตู แต่ประตูดันผลักเข้ามาข้างในใกล้เขา ลูกบิดก็เลื่อนเข้ามาอยู่ตรงมือขวาพอดี สบตากับหญิงสาวที่ดันประตูเข้ามาคนนี้เข้าอย่างจัง จนเผลอตัวยืนมองแบบไม่สนใจใยดีคนข้าง ๆ และมือที่จับลูกบิดก็ฉวยดึงเข้าหาตัวอย่างช้า ๆ เพื่อให้เธอเดินเข้ามา

หญิงสาวในลุคหน้าหวาน เสื้อแขนสั้นสีชมพูคอบัวสีขาว กางเกงเก้าส่วนทรงขาบานสีเทา ดูมิดชิดเรียบร้อยอ่อนหวาน ทำเอาเขาเผลออยู่นิ่งอย่างไม่ทันตั้งตัว

สุจาณีก็มองหน้าเขาและยิ้มให้ สงสัยว่าเขามองอะไร จนเริ่มรู้ตัวยิ้มให้กลับ และหลบสายตาออกจากใบหน้าของเธอ ก้มมองลงพื้นแทน

อรชุมาเห็นกิริยาของปานเทพทุกการขยับเขยื้อน เธอไม่เคยเขาอาการออกชัดเจนขนาดนี้มาก่อน คงเก้อเขินสุจาณีอยู่แน่ ๆ ที่ดันเปิดประตูเข้ามา อยู่ตรงหน้ากันพอดี

เขากำลังจะก้าวขาพ้นประตูไปแล้ว แต่อรชุมากลับดึงเขาไว้ก่อน